Podczas zamykania wysunięte druciki skaryfikują (drapią) wewnętrzną ścianę żyły, powodując także obkurczenie żyły. Jednocześnie podana jest piana wypełniająca pozostałe światło żyły. Zabieg poza miejscem wprowadzenia nie wymaga zastrzyków (tumescencji), jest bezbolesny. Zwykle żylaki poniżej wymagają usunięcia w znieczuleniu miejscowym lub skleroterapii także samą pianą tylko w nieco mniejszym stężeniu. Po zabiegu noga jest zabandażowana, a pacjent może i powinien chodzić. Przez kilka dni otrzymuje leki przeciwzapalne i przeciwkrzepliwe.

Zabieg jest bezpieczny choć niepozbawiony ryzyka. Jak przy każdym zabiegu tego typu mogą wystąpić miejscowe odczyny skórne , zwykle niewielkie krwiaki oraz wyczuwalne zgrubienia przez pierwsze 8-10 tygodni powoli wchłaniające się i ustępujące. Bardzo rzadko występują zaburzenia czucia na skórze. Poważne powikłania w postaci zakrzepicy żylnej i zatorowości płucnej występują niezwykle rzadko, natomiast małe zmiany związane ze skleroterapią takie jak przejściowe zaburzenia wzrokowe lub bóle głowy po zabiegu tak samo rzadko jak przy innych zabiegach skleroterapii z zastosowaniem piany. Skuteczność zamknięcia trwałego żyły stosunkowo wysoka sięgająca 92-93% w obserwacjach do 1 roku i jest tylko nieco mniejsza niż metoda termiczna np. laserowa ablacja (EVLA).